கள்ள நோட்டைக் கண்டறிய சில வழிகள்

       









பொதுவாக நம் அன்றாட வாழ்வில் பல ரூபாய்களை உபயோகப்படுத்துகின்றோம் ஆனால் அவற்றின் சிறபம்சங்கள் பற்றி தெறிந்து கொள்வதே இல்லை இதனால்தான் பல கள்ள நோட்டுகளை நாம் எளிதில் அடையாளம் காண இயலமுடியவில்லை,ஆனால் 1990 பிறகு நமது இந்திய
ரூபாய் நோட்டுகளில் பல மாற்றங்கள் ொண்டுவரப்பட்டது இது அடிக்கடி
மாற்றப்படும் இதனை வரயறை மற்றும் வடிவமைப்பது ரிசர்பேன் ஆஃப் இந்தியா. இப்படி வந்த ரூபாய் நோட்டுகளின் சிறப்பம்சங்களை பற்றி தெறிந்து கொண்டால் ,எளிதாக கள்ள நோட்டுகளை அடையாளம் காணலாம். (பின்வரும் படத்தில் உள்ள எண்ணைக்குறிக்கும்)

1)ஒவ்வொரு ரூபாயிலும் உள்ள "ரைஸெட் இமேஜ்" எனப்படும் குறிப்பாக 1000 ரூபாயில் "டயமன்ட்" இமேஜ் 500 ரூபாயில் "வட்டவடிவிலும்" 100 ரூபாயில் "முக்கோண வடிவிலும்" 50 ரூபாயில்சதுர வடிவிலும்" இருக்கும் இதனை தொட்டுபார்த்தால் அதன் வடிவத்தை நாம் உண்ரமுடியும்.

2)ரூபாயின் கம்பி இலைகள் 1990 பிறகு வந்த நோட்டுகளில் இந்த கம்பி இலைகள் விட்டுவிட்டு இருக்கும் ஆனால் அதனை தூக்கிபார்த்தால் ஒரு நேர்கோடாக இருக்கும், அதன் மீது "ஆர்பிஐ""500" என்ற வார்த்தைகள் இருக்கும்.

3)ரூபாயை 45டிகிரி சாய்த்து பார்த்தால் கம்பிஇழை மற்றும் ரூபாயின் மதிப்பு நீல நிறமாகவும் நேராக பார்த்தால் பச்சை நிறமாகவும் இருக்கும்.

4)வாட்டர்மார்க்கிங் இதானது நவீன தொழில்ஙுட்ப்பமாகும் இதன்படி ரூபாயின் இடது ஓரத்தில் உள்ள பகுதியில் காந்தி அடிகளின் படமும் ரூபாயின் மதிப்பும் வெளிச்சத்தில் தூக்கி பார்த்தால் தெறியும்.

5)காந்தி அடிகளின் வலது ஓரத்தில் மிக ஙுண்ணிய அளவில் "ஆர்பிஐ""500" போன்ற பல எழுத்துக்கள் இருக்கும்.

6)ரூபாயின் பின்புறத்தில் அடிவாட்டில் அந்த ரூபாய் அச்சிடப்பட்ட வருடம் இருக்கும்.

இப்படிபல சிறப்புகளை நாம் சொல்லி கொண்டே போகலாம் இந்த ரூபாய்களின் பண்புகள் அடிகடி மாற்றப்படலாம்,மேலும் இப்போது பிளாஸ்டிக்கில் ரூபாயை வெளிவிடவும் ஆர்பிஐ பரிசீலித்து வருகின்றது.

யாரோ உங்களிடம் கொடுத்த 1,000 ரூபாய் நோட்டு கள்ள நோட்டாக இருக்குமோ என்ற சந்தேகமா? உற்றுப்பார்த்தும் தடவிப் பார்த்தும் திருப்பிப் பார்த்தும் அது நல்ல நோட்டா, கள்ள நோட்டா என்று கண்டுபிடித்து விடலாம். அருகில் உள்ள 1,000 ரூபாய் நோட்டு படத்தை உற்று நோக்குங்கள்.

வழிகாட்டும் ஒளி
ரூபாய் நோட்டின் முன்பக்கத் தில் இடதுபுறம் உள்ள பூ வேலைப் பாடு ஒளியைப் பாய்ச்சுவதன் மூலம் ஊடுருவிப் பார்க்கக் கூடியது. நோட்டின்மீது வெளிச்சம் படும்படியாக வைத்துக்கொண் டால், நல்ல நோட்டாக இருந்தால் அதில் அந்த ரூபாய் நோட்டுக் கான எண் தெரியும். பூ வேலைப் பாடுக்கு அருகில் உள்ள வெள்ளை வெற்றிடத்தில் மகாத்மா காந்தியின் உருவமும், நோட்டின் எண்ணும் நீரோட்ட வடிவில் தெரியும். வெளிச்சத்துக்கு எதிராக இதை நன்கு பார்க்கலாம்.
நோட்டின் முன்பக்கத்தின் மையத்தில் அச்சிடப்பட்டுள்ள எண், இருவேறு கோணங்களில் பார்க்கும்போது இருவேறு வண்ணங்களில் தெரியும் வகை யில் விசேஷ மை பயன்படுத்தப் பட்டிருக்கிறது.
நோட்டைக் கிடை மட்டத்தில் வைத்துக்கொண்டால் இந்த எண் பச்சை நிறத்திலும் சாய்த்தால், நீல நிறத்திலும் இருக்கும். நோட்டின் கீழ்ப்புறத் திலும் வலது ஓரத்திலும் இருக்கும் எண் கட்டங்களின் மீது வெளிச்சத் தைப் பாய்ச்சினால் அது ஒளிரும்.
நோட்டின் முன்புறத்தில் ஒரு நேர்க்கோடு விட்டுவிட்டுச் செல்லும். அதில் பாரத் (இந்தி), ஆர்.பி.ஐ. என்ற எழுத்துகளும் ரூபாய் நோட்டின் எண்ணும் அச்சிடப்பட்டிருக்கும். ரூபாய் நோட்டைச் சாய்க்கும்போது நூலின் நிறமும் பச்சையிலிருந்து நீலமாக மாறும். வெளிச்சத்தைப் பாய்ச்சிப் பார்க்கும்போது நூல் அறுபடாமல் முழுதாகத் தெரியும்.
நல்ல நோட்டுகளில் பின்புற முள்ள பூ வேலைப்பாடும் ஊடு ருவிப் பார்க்கும் வகையில் இருக் கும். முதல் பக்கமுள்ள பூ வேலைப் பாட்டுடன் அது பொருந்தும். வெளிச்சத்துக்கு நேராக நோட்டை வைத்துப்பார்க்கும்போது ரூபாய் நோட்டின் எண், கண்ணாடிக்கு நேராகக் காட்டினால் தெரிவதைப் போன்ற பிம்பத்தில் இருக்கும்.
புடைப்பான மை
நல்ல நோட்டுகளில் எண்கள் கைகளால் தொட்டு உணரப்படும் வகையில் இன்டாக்ளியோ முறையில் அச்சிடப்பட்டிருக்கும். பார்வையற்றவர்களும் கைகளால் தடவிப் பார்த்துத் தெரிந்துகொள்வதற்காக இந்த ஏற்பாடு. ரிசர்வ் பேங்க் ஆஃப் இந்தியா என்று மேலேயும் ரூபாய் நோட்டின் மதிப்பு நடுவில் இந்தியிலும் மகாத்மா காந்தியின் உருவமும் இப்படி இன்டாக்ளியோ முறையில் புடைப்பாக இடம்பெற்றிருக்கும். மகாத்மா காந்தியின் படத்துக்கு வலதுபுறத்தில் ஆர்.பி.ஐ. என்ற எழுத்தும் ரூபாய் எண்களும் சிறிய வடிவிலான எழுத்துகளில் பொறிக்கப்பட்டிருக்கும். உருப் பெருக்கிக் கண்ணாடி உதவியுடன் இவற்றைப் பார்க்கலாம்.
இடதுபுறத்தில் அசோகர் ஸ்தூபி சின்னத்துக்கு மேலே அடையாளக் குறியொன்று உயர்த்தப்பட்ட வடிவத்தில் எழுதப்பட்டிருக்கும். வெவ்வேறு வகையிலான முகமதிப்புள்ள ரூபாய் நோட்டுகளுக்கு ஏற்ப இது மாறும். பார்வையற்றவர்கள் இதைத் தடவிப் பார்த்து ரூபாய் நோட்டின் மதிப்பை அறிவார்கள்.
ரூபாய் நோட்டு அச்சிடப்பட்ட ஆண்டு, நோட்டின் பின்புறத்தில் இடம்பெற்றிருக்கும். 2005- ம் ஆண்டுக்கு முன்பு அச்சிடப்பட்ட நோட்டில் இது இருக்காது. பழைய நோட்டுகளில் பாதுகாப்பு ஏற்பாடு கள் குறைவு என்பதால்தான் அவற்றைப் புழக்கத்திலிருந்து விலக்கிக் கொள்ள ஆர்.பி.ஐ. முடிவு செய்திருக்கிறது.
சோதித்துப் பாருங்கள்
1,000 ரூபாய் நோட்டில் மட்டுமே ரூபாய் நோட்டின் எண், பாதுகாப்பு நூலில் இடம்பெற்றுள்ளது. 100, 50, 20, 10 ரூபாய் நோட்டுகளில் ரூபாயின் எண், நிறம் மாறும் மையில் அச்சிடப்படவில்லை. எனவே இவற்றைச் சாய்த்துப் பார்த்தாலும் எண்ணின் நிறம் அப்படியே இருக்கும். 10 ரூபாய் நோட்டில், பார்வையாளர்கள் தடவிப் பார்த்து அறியும் வகையி லான மையில் எண் அச்சிடப்பட வில்லை. செங்குத்தான கோட்டில் மறைக்கப்பட்ட படமும் இல்லை.
கள்ள நோட்டு என்று தெரிந்தபிறகு அவற்றைக் கொண்டு எதையும் வாங்க முயற்சிக்காதீர்கள். (நீண்ட நாள் கடனையும் அடைத்துவிடா தீர்கள்!). தெரிந்தோ தெரியா மலோ நீங்கள் கள்ளநோட்டைக் கொடுத்தால், அதை வைத்திருந் ததற்காகவே உங்களைக் கைது செய்யலாம். எங்கிருந்து உங்கள் கைக்கு வந்தது, யார் கொடுத்தார்கள் என்று எதுவுமே தெரியாவிட்டாலும் போலீஸ் நிலையத்தில் கொடுத்துவிடுங்கள்.

வியட்னாமை ஆண்ட பாண்டிய மன்னன்

இரண்டாயிரம் ஆண்டுகளுக்கு முன்னர் ஒரு பாண்டிய மன்னன் வியட்நாம் நாட்டை ஆண்டிருக்கிறான்! அவன்தான் வரலாறு அறிந்த முதல் வியட்னாமிய மன்னன். அவனுடைய பெயர் ஸ்ரீமாறன். தமிழில் இதை திருமாறன் என்று சொல்லலாம். வியட்னாமில் கண்டுபிடிக்கப்பட்ட மிகப் பழைய சமஸ்கிருத கல்வெட்டு இவனை ஸ்ரீமாறன் என்று குறிப்பிடுகிறது. இந்தக் கல்வெட்டில் ஆட்சி, ஆண்டு முதலிய விவரங்கள் கிடைக்கவில்லை. கல்வெட்டின் பெரும்பகுதி அழிந்துவிட்டது. ஆனால் எழுத்து அமைப்பின் அடிப்படையில் இது கி.பி. இரண்டாம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்ததாக அறிஞர்கள் கருதுகின்றனர்.

வியட்னாமில் வோ-சான் என்னும் இடத்தில் ஒரு பாறையின் இரண்டு பக்கங்களில் (VO–CHANH ROCK INSCRIPTION) இது செதுக்கப்பட்டுள்ளது. ஸ்ரீமாறன் என்ற அரசனின் குடும்பம் செய்த நன்கொடையை (தானத்தை) கல்வெட்டு குறிப்பிடுகிறது. பாறையின் ஒரு பக்கத்தில் 15 வரிகளும் மறு பக்கத்தில் ஏழு வரிகளும் உள்ளன. ஆனால் ஒன்பது வரிகள் தவிர மற்றவை தேய்ந்து அழிந்துவிட்டன. சமஸ்கிருத பாட்டுப் பகுதி வசந்த திலகா அணியிலும் ஏனைய வரிகள் உரைநடையிலும் உள்ளன. கிடைத்த வரிகளிலும் கூட சில சொற்கள் அழிந்துவிட்டன. கல்வெட்டின் சில வரிகள்:-

. .. . . ... ப்ரஜானாம் கருண . .. . .. ப்ரதாம் விஜய
. . . . . .. . . . . . . . . . . . . . . . . .. . . . . . . . ..
ஸ்ரீ மாற ராஜகுல . . . . . . வ . .. .. . . . . ..
ஸ்ரீ மாற லோ. . . .. ன. . . .. .. .குலதந்தனேன
க்ராபதிம் ஸ்வகன. . .. ..ச . . . . . . . .. .. ..

இந்தக் கல்வெட்டில், தனக்குச் சொந்தமான வெள்ளி, தங்கம், தானியக் குவியல் மற்றுமுள்ள அசையும், அசையா சொத்து (ஸ்தாவர, ஜங்கம்) வகைகள் அனைத்தையும் தமக்கு நெருங்கிய மக்களுக்கு பொதுவுடமையாக்குவதாக மன்னன் அறிவிக்கிறான். எதிர்கால மன்னர்கள் இதை மதித்து நடக்க வேண்டும் என்றும் ஆணை பிறப்பிக்கிறான். இது வீரனுக்கு தெரியட்டும். . .. . . .. . . .. .. . .என்று பாதியில் முடுகிறது கல்வெட்டு.

இதில் முக்கியமான சொற்கள் “ஸ்ரீமாற ராஜகுல” என்பதாகும். இந்த திருமாறனைக் குறித்து மிகவும் குறைவான தகவலே கிடைத்துள்ளது. ஆனால் வியட்னாம், லாவோஸ், கம்போடியா ஆகிய நாடுகளில் 1300 ஆண்டுகளுக்கு நிலவிய இந்து சாம்ராஜ்யத்தின் முதல் மன்னன் இவன் என்பதை சீனர்களின் வரலாறும் உறுதி செய்கிகிறது.

திருமாறனை சீன வரலாற்று ஆசிரியர்கள் கியு லியன்(KIU LIEN) என்றும் இவன் ஹான் வம்சம் (HAN DYNASTY) சீனாவை ண்டபொழுது அவர்களின் கட்டுபாட்டில் இருந்த ‘சம்பா’ தேசத்தில் புரட்சி செய்து ஆட்சியைக் கைபற்றியதாகவும் எழுதிவைத்துள்ளனர். சம்பா (CHAMPA) என்பது தற்போதைய வியட்னாமின் ஒரு பகுதியாகும். மன்னனின் குடும்பப் பெயர் கியு(KIU) என்றும் மன்னனின் பெயர் லியன் (LIEN) என்றும் எழுதிவைத்துள்ளனர். இவன் காங்ட்சாவோவின் (KONG TSAO) புதல்வன் என்றும் தெரிகிறது. தென்கிழக்கு ஆசியா முழுதும் முதல்முதலாக தொல்பொருள் ஆராயச்சி நடத்திய பிரெஞ்சுக்காரர்கள் ஸ்ரீமாறனும், கியு லியானும் ஒருவர்தான் என்று உறுதிசெய்துள்ளனர். கி.பி. 137 ல் சீனர்களை எதிர்த்துக் கலகம் துவங்கியது. ஆனால் கிபி 192 ல்தான் ஸ்ரீ மாறன் ஆட்சி ஏற்பட்டது.

ஸ்ரீ மாறனுக்குப் பின்னர் ஆண்ட மன்னர்களில் பெயர்கள் எல்லாம் சீனமொழி வாயிலாக ‘உருமாறி’ கிடைப்பதால் அவர்களின் உண்மையான பெயர்கள் தெரியவில்லை. எல்லா மன்னர்களின் பெயர்களும் பான்(FAN) என்று முடிவதால் இதை ‘வர்மன்” என்று முடிவுசெய்துள்ளனர். ஏனெனில் இடையிடையேயும் ஆறாம் நூற்றாண்டுகளுக்குப் பின்னரும் மன்னர்களின் பெயர்களுக்குப் பின்னால் ‘வர்மன்’ என்ற பெயர் தெளிவாக உள்ளது. இதில் வியப்பு என்னவென்றால் தமிழ்நாட்டில் கிடைத்த செப்புப் பட்டயங்களிலும் பாண்டியன் வம்சாவளியில் ஸ்ரீமாறன், வர்மன் என்ற இரண்டு பெயர்களும் கிடைக்கின்றன.

இந்தோனேசியாவுக்குச் சொந்தமான போர்னியோ தீவின் அடர்ந்த காட்டிற்குள் மூலவர்மன் என்ற மன்னனின் சமஸ்கிருதக் கல்வெட்டு கிடைத்துள்ளது. தென்கிழக்கு ஆசியாவில் 800க்கும் அதிகமான சம்ஸ்கிருதக் கல்வெட்டுகள் கிடைத்துள்ளன.

வியட்னாமியக் கல்வெட்டு ‘பாண்டிய’ என்ற பெயரைக் குறிப்பிடவில்லை. ஆயினும் ஸ்ரீமாறன் (ஸ்ரீ = திரு) என்பவன் பாண்டியனே என்பதற்குப் பல சான்றுகள் உள்ளன:-

(1) இடைச்சங்கத்தின் கடைசி மன்னன் பெயர் திருமாறன். அவன் அரசாண்ட காலத்தில் கடல் பொங்கி தென் மதுரையை அழித்ததால் அவன் தற்போதைய மதுரையில் கடைச்சங்கத்தை அமைத்ததாக உரையாசிரியர்கள் எழுதி வைத்துள்ளனர். இந்த மன்னனோ இவனது குலத்தினரோ வியட்னாமில் ஒரு அரசை நிறுவியிருக்கலாம்.

(2) வேள்விக்குடி செப்பேடும் திருமாறன் என்ற மன்னனைக் குறிப்பிடுகிறது. அதே செப்பேட்டில் மாறவர்மன் (அவனி சூளாமணி), ஸ்ரீமாறவர்மன்(அரிகேசரி) ஸ்ரீ மாறன்(ராஜசிம்மன்) என்ற பெயர்களையும் காணலாம். பாண்டிய வம்ச மன்னர்கள் மாறன், சடையன் என்ற பெயர்களை மாறி மாறிப் பயன்படுத்துவர்.

(3) தொல்காப்பியத்தை அரங்கேற்றிய இடைச்சங்க கால மன்னன் நிலந்தரு திருவில் பாண்டியன் என்று பனம்பாரனாரின் பாயிரம் கூறுகிறது. பல நாடுகளை வென்று தந்ததால் “நிலந்தரு” “திரு பாண்டியன்” (ஸ்ரீமாறன்) என்று பெயர் ஏற்பட்டிருக்கலாம்.

(4) சங்க இலக்கியப் பாடல்களிலும் அடிக்குறிப்பிலும் குறைந்தது பத்து முறை ‘மாறன்’ என்ற மன்னர்கள் குறிப்பிடப்படுகின்றனர். இவர்களில் குறிப்பிடத்தக்கவர் இடைச்சங்ககால மன்னன் முடித்திருமாறன். நற்றிணை 105, 228 ஆகிய 2 பாடல்களை இயற்றியவன்.

(5) தென்கிழக்கு ஆசியா முழுவதும் அகத்திய முனிவரின் சிலைகள் கிடைக்கின்றன. அகத்தியர் “கடலைக் குடித்த” கதைகளும் பிரபலமாகியிருக்கின்றன. முதல்முதலில் கடலைக் கடந்து ஆட்சி நிறுவியதை “கடலைக் குடித்தார்” என்று பெருமையாக உயர்வு நவிற்சியாக குறிப்பிடுகின்றனர். வேள்விக்குடி செப்பேடு இந்தக் கதைகளைக் குறிப்பிட்டுவிட்டு அகத்தியரை பாண்டியரின் “குல குரு” என்றும் கூறுகிறது.

(6) இந்திய இலக்கியகர்த்தாக்களின் முக்கிய இடத்தை வகிக்கும் மாபெரும் வடமொழிக் கவிஞன் காளிதாசன், பாண்டியர்களையும் அகத்தியரையும் தொடர்புப்படுத்தி கவி புனைந்துள்ளான் (ரகு வம்சம் 6 –61)

ஆசியாவில் 800க்கும் அதிகமான சமஸ்கிருதக் கல்வெட்டுகள் கிடைத்துள்ளன.

(7) புறநானூற்றுப் பாடல் (புறம் 182) பாடிய ஒரு பாண்டிய மன்னன் பெயர் “கடலுள் மாய்ந்த” இளம்பெருவழுதி. இவன் வெளிநாடு செல்லும்போதோ, வெளிநாடுகளை வென்று திரும்பும் போதோ கடலில் மூழ்கி இறந்திருக்கலாம்.

(8) டாலமி, பெரிப்ளூஸ் என்ற யாத்ரீகர்கள் கி.பி. முதல் இரண்டு நூற்றாண்டுகளில் நடந்த தென் இந்திய கடல் வாணிபத்தைக் குறிப்பிடுகின்றனர்.

(9) தென் இந்தியாவை கி.மு. இரண்டாம் நூற்றாண்டு முதல் 400 ஆண்டுகளுக்கு ஆண்ட சாத்வா இன மன்னர்கள் தமிழ் மொழியில் வெளியிட்ட நாணயங்களில் ‘கப்பல்’ படம் உள்ளது.

(10) தமிழ் நாடு முழுவதும் கிடைக்கும் ரோமானிய நாணயங்களும் தமிழர்களின் கடல் வாணிபத்தை உறுதி செய்கின்றன.

(11) ‘மிலிந்த பன்ன’ என்ற கி.மு. இரண்டாம் நூற்றாண்டு பெளத்த மத நூல் வங்கம், சோழமண்டலம், குஜராத், சீனம், எகிப்து இடையே நிலவிய வணிகத்தைக் குறிப்பிடுகிறது.

(12) மலேசியாவில் தமிழ் கல்வெட்டு இருக்கிறது. தாய்லாந்தில் தமிழ்நாட்டு நாணயங்கள் கிடைத்துள்ளன.

மேற்கூரிய சான்றுகள் அனைத்தும் தமிழர்களின் கடல் பயண வன்மையைக் காட்டுகின்றன. அகஸ்டஸ் சீசரின் அவையில் பாண்டிய மன்னனின் தூதர் இருந்ததையும் ரோமானிய ஆசிரியர்கள் குறிப்பிடுகின்றன.

ரோம் (இத்தாலி) வரை சென்ற தமிழனுக்கு, தென்கிழக்கு ஆசியாவிலுள்ள வியட்னாமுக்குச் செல்வது எளிது தானே!

Reference:

(1) R.C. MAJUMDAR- CHAMPA: HISTORY & CULTURE OF AN INDIAN COLONIAL KINGDOM IN THE FAR EAST GIAN PUBLISHING HOUSE DELHI – REPRINT 1985.

-ச. சுவாமிநாதன்

ரத்தத்தில் சர்க்கரையை கட்டுபடுத்தும் கொய்யா

கொய்யாக்கனியின் சுவையை அறியாதவர்கள் யாரும் இருக்க முடியாது. கொய்யா வீட்டுத் தோட்டங்களிலும், வயல் வரப்புகளிலும் வளர்க்கப்படும் மரவகையாகும். இது இந்தியா, இலங்கை, மியான்மர் நாடுகளில் அதிகம் வளர்க்கப்படுகிறது. இதற்கு ஜாம்பலா, கோவா, பலாம்பர் என்ற பெயர்களும் உண்டு. கொய்யா முக்கனியான மா, பலா, வாழை இவற்றிக்கு இணையாக வர்ணிக்கப்படும் பழமாகும். மிகக் குறைந்த விலையில் அதிக சத்துக்களைத் தன்னகத்தே கொண்ட பழம் இது.

கொய்யா கோடைக்காலங்களில் தான் அபரிமிதமாக விளையும். தற்போது உயிரி தொழில் நுட்ப முறையில் வருடம் முழுவதும் உற்பத்தி செய்யப்பட்டு விற்பனைக்கு வருகிறது.கொய்யாவில் பலவகைகள் உள்ளன. தற்போது விற்பனைக்கு வரும் பழங்களில் உள் சதைப்பகுதி வெள்ளை மற்றும் சிவப்பு நிறங்களில் உள்ளன. ஒரு சில வகை கொய்யாவின் சதைப்பகுதி ரோஸ் நிறத்தில் காணப்படும். இவை அனைத்தின் மருத்துவப் பயனும் ஒன்றுதான். கொய்யாக்கனியின் சுவையைப் போல் அதன் மணமும் ரம்மியமாக இருக்கும். இதில் அதிகளவு வைட்டமின் மற்றும் தாதுக்கள் நிறைந்துள்ளன. குறிப்பாக நெல்லிக்கனிக்கு அடுத்த நிலையில் வைட்டமின் சி சத்து கொண்ட பழம் கொய்யாதான்.

மருத்துவப் பயன்கள்

மலச்சிக்கல் தீரும்: நோயின் ஆரம்பமே மலச்சிக்கல்தான். அனைத்து நோய்களின் தாக்கமும் மலச்சிக்கலில் இருந்துதான் ஆரம்பிக்கும். மலச்சிக்கலைப் போக்கினாலே நோயில்லா நல்வாழ்வு வாழலாம் என்பது சித்தர்களின் கூற்று. நன்கு கனித்த கொய்யாப் பழத்தை இரவு உணவுக்குப்பின் சாப்பிட்டு வந்தால் மலச்சிக்கல் நீங்கும். குடலின் செரிமான சக்தி அதிகரிக்கும்.

வயிற்றுப்புண் ஆறும்: தற்போதைய உணவுகளில் அதிகம் வேதிப் பொருட்கள் கலந்திருப்பதால் அவை அஜீரணத்தை உண்டாக்கி வயிற்றுப் புண்ணை ஏற்படுத்துகிறது. இதனைப் போக்க உணவுக்குப்பின் கொய்யாப்பழம் சாப்பிடுவது மிக நல்லது. மூல நோயின் பாதிப்பு உள்ளவர்கள் இப்பழத்தை தொடர்ந்து உண்டு வந்தால் மூல நோயிலிருந்து விடுபடலாம்.
கல்லீரல் பலப்படும்: உடலின் சேமிப்புக் கிடங்கான கல்லீரல் பாதிக்கப்பட்டால், உடலின் பித்தத்தின் தன்மை மாறுபடும். இதனால் உடல் பல பாதிப்புகளுக்கு உள்ளாக நேரிடும். இதை தவிர்த்து கல்லீரலை பலப்படுத்த கொய்யாப்பழத்தை அடிக்கடி சேர்த்துக் கொள்வது நல்லது.
நீரிழிவு நோயாளிகளுக்கு: நீரிழிவு நோயின் தாக்கம் கண்டாலே அதை சாப்பிடக் கூடாது இதை சாப்பிடக் கூடாது என்ற கட்டுப்பாடுகள் பாடாய்ப்படுத்தும். ஆனால் நீரிழிவு நோயாளிகளுக்கு உண்டாகும் பாதிப்புகளை குறைக்க கொய்யாப்பழம் உகந்தது. மேலும் ரத்தத்தில் சர்க்கரையின் அளவை கட்டுப்படுத்தும் தன்மையும் உண்டு.
ரத்தச்சோகை மாறும்: ரத்தத்தில் இரும்புச்சத்து குறைவதால் ரத்தச்சோகை உண்டாகிறது. இந்தியக் குழந்தைகளில் அதுவும் பெண் குழந்தைகளில் 63.8 சதவீதம் குழந்தைகள் ரத்தச்சோகையால் பாதிக்கப்பட்டுள்ளனர் என உலக சுகாதார அமைப்பு எச்சரித்துள்ளது. இக்குறையை பழங்களும் கீரைகளும் நிவர்த்தி செய்யும். இதில் குறிப்பாக கொய்யாப்பழம் ரத்தச்சோகையை மாற்றும் தன்மை கொண்டது.

குழந்தைகளின் வளர்ச்சிக்கு:
குழந்தைகளின் வளர்ச்சிக்கு தேவையான வைட்டமின் சி சத்து கொய்யாப்பழத்தில் அதிகம் உள்ளது. குழந்தைகளுக்கு அளவோடு கொய்யப்பழத்தைக் கொடுத்து வந்தால் குழந்தைகளின் எலும்புகள் பலப்படும். பற்கள் பலமடையும். நல்ல வளர்ச்சியைக் கொடுக்கும்.குழந்தைகளுக்கு அறிவுத்திறன் அதிகரிக்கும். சொறி, சிரங்கு போன்ற சரும நோய்களைக் குணப்படுத்தும் தன்மை கொய்யாவுக்கு உண்டு. நரம்புகளைப் பலப்படுத்தும். உடலின் உஷ்ணத்தைக் குறைக்கும்.

கொழுப்பைக் குறைக்கும்: அதிக ரத்த அழுத்தம், அதிக கொழுப்பை குறைக்கும் தன்மை கொய்யாவுக்கு உண்டு. தினமும் இரண்டு கொய்யாப்பழம் உண்டு வந்தால் கொலஸ்டிரால் குறையும் என இந்திய இருதய ஆராய்ச்சி நிறுவனம் ஆராய்ச்சி செய்து தெரிவித்துள்ளது.

இதய படபடப்பு நீங்கும்: ஒரு சிலருக்கு சிறிது வேலை செய்தால் கூட இதயம் படபடப்பு உண்டாகிவிடும். உடலில் வியர்வை அதிகம் தோன்றும். இது இதய நோயின் அறிகுறியாகக்கூட அமையலாம். இந்த படபடப்பைக் குறைக்க கொய்யாப்பழம் மிகவும் உகந்தது. இதய படபடப்பு உள்ளவர்கள் தினம் ஒரு கொய்யாப்பழம் உண்பது நல்லது.

சரஸ்வதி ராஜாமணி : The forgotten spy Saraswathy Rajamani

 
இன்றைய மியான்மரில் உள்ள ரங்கூனில் பிறந்தவர் ராஜாமணி. அவரது தந்தை மிகப்பெரும் பணக்காரர்... சொந்தமாக தங்கச் சுரங்கமே இருந்தது.  இப்படிப்பட்ட செல்வச் செழிப்பில் வளர்ந்த ராஜாமணி எப்படிச் சுதந்திரச் செல்வி ஆனார்?

சிறுவயதிலேயே தாய் நாடான இந்தியாவைப் பற்றியும் ஆங்கிலேயர்களின் ஆதிக்கம் பற்றியும் தெரிந்து வைத்திருந்தார் ராஜாமணி. ஒருமுறை  மகாத்மா காந்தி அவரது வீட்டுக்கு வந்திருந்தார். 10 வயதான ராஜாமணி கையில் துப்பாக்கி வைத்து பயிற்சி செய்துகொண்டிருந்தார். ‘குழந்தையின்  கையில் துப்பாக்கியா’ என்று காந்தி அதிர்ச்சியடைந்தார். ‘வன்முறை கூடாது’ என்று ராஜாமணியிடம் விளக்கமாக எடுத்துக் கூறினார். ‘வீட்டுக்குள்  புகுந்து கொள்ளையடிக்கும்போது சுடாமல் பார்த்துக்கொண்டா இருப்போம்? 

அதே போல நாட்டைக் கொள்ளையடிப்பவர்களையும் சுட்டுத் தள்ளவேண்டும்’ என்று மகாத்மாவுக்கு பதில் அளித்தார் ராஜாமணி! 
அவருக்கு 16 வயதான போது நேதாஜி சுபாஷ் சந்திரபோஸ் ரங்கூன் வந்திருந்தார். அவருடைய விடுதலை எழுச்சி உரையைக் கேட்டதும் தீவிரமாகப்  போராட்டத்தில் பங்குகொள்ளும் எண்ணம் வலுவடைந்தது. ‘ஆயுதங்களை ஏந்தி எதிரிகளை வீழ்த்த வேண்டும்’ என்ற நேதாஜியின் கொள்கையால்  மிகவும் கவரப்பட்ட ராஜாமணி, தான் அணிந்திருந்த தங்க, வைர நகைகளைக் காணிக்கையாக வழங்கினார். 

இந்தத் தகவல் நேதாஜியை வந்தடைந்தது. மறுநாள் ராஜாமணியின் தந்தையைச் சந்தித்தார். குழந்தை அறியாமல் கொடுத்த நகைகளைத் திருப்பித்  தருவதற்காகவே வந்திருப்பதாக நேதாஜி கூறினார். இதைக் கேட்ட ராஜாமணி கோபம் கொண்டார்... ‘இவை என்னுடைய நகைகள்... நகையை என்ன  செய்ய வேண்டும் என்ற தீர்மானத்தை எடுக்க எனக்கு மட்டுமே உரிமை இருக்கிறது. கொடுத்த நகையைத் திரும்பப் பெற்றுக்கொள்ள மாட்டேன்’  என்றார்.

ராஜாமணியும் தோழிகளும் நேதாஜியின் ராணுவத்தில் சேர்ந்தனர். அவர்களுக்கு ஆங்கிலேயர்களைக் கண்காணிக்கும் உளவு வேலை கொடுக்கப்பட்டது.  ஆண் உடை அணிந்து, மாறுவேடம் பூண்டு கண்காணிப்பில் ஈடுபட்டார்கள். ஒருமுறை ஒரு தோழி மாட்டிக்கொண்டார். மாறுவேடம் பூண்டு,  ஆங்கிலேயரின் பானத்தில் மயக்க மருந்து கலந்து, தோழியுடன் வெளியேறினார் ராஜாமணி. காவலர்கள் துரத்தினார்கள். ராஜாமணியின் கால்களில்  துப்பாக்கிக் குண்டுகள் பாய்ந்தன. 

ஒரு மரத்தில் தஞ்சம் அடைந்து, 3 நாட்களுக்குப் பிறகு தப்பி வந்தனர். இச்சம்பவத்துக்குப் பிறகு ராஜா மணியால் இயல்பாக நடக்க முடியவில்லை.   இரண்டாம் உலகப் போர் முடிவுக்கு வந்ததும் நேதாஜி யின் ஆலோசனைப்படி இந்தியா வந்தார் ராஜாமணி. சுதந்திரத்துக்குப் பிறகும், சமூக  சேவைகளில் தன்னை ஈடுபடுத்திக் கொண்டார். இறுதிக்காலத்தை சென்னையில் கழித்தார்.

- Source Dinakaran

 


As one enters the house of Saraswathy Rajamani, one is struck by the number of photographs of Netaji Subhas Chandra Bose. They are everywhere, on the wall, on the table, inside the cabinet. For someone like her, it is quite understandable -- because not everyone spends her teenage years working for Netaji or for the Indian National Army -- that too as a spy.
After spending her growing years fighting courageously, often risking her own life, Saraswathy lives a lonely life of neglect and penury. Till recently she had been living in a small, dilapidated, rented room. Thanks to Tamil Nadu Chief Minister J Jayalalithaa, she has a house now, albeit an old one in a colony.
Her sad story that appeared in a newspaper caught the chief minister's attention, and she was immediately allotted a house and a grant. However, it was unfortunate that it took so long for a government to notice a person who fought for India's freedom. When I entered her house, Saraswathy was in no mood to talk. She was breathless -- a result of three previous heart attacks. A few visitors were just leaving. "I have grown old and tired, and the family who visited me just now was very close to me but I couldn't remember who they are. My mind is forgetting everything; faces, voices and names." Her voice trailed off. She says she is 83. I think she's possibly 78, if she left the INA in 1945 as an eighteen year old. A few minutes later, she started talking again; about her meeting with Mahatma Gandhi, her days with the INA, her work as a spy for the INA, etc.
Though frail and restricted to a liquid diet, her tired mind is agile enough to take a trip back through the years, images became clearer and she started recounting her life in Burma.
Let's go back about seventy years. Mahatma Gandhi was paying a visit to one of the richest Indians in Rangoon, Burma (now Myanmar). The man who owned a gold mine and his entire household gathered together to meet the Mahatma. Save one 10-year-old girl. The family looked for her, Rajamani, everywhere. The little girl was in the garden practising shooting. The Mahatma was shocked to see such a small girl play with a gun. "Don't play with the gun, little girl," he told her.
"I am practising shooting so that I can kill the British," said she without even looking at him. "Violence is not good, girl. We are fighting the British through non-violent ways. You should also do that," the Mahatma urged.
"We shoot and kill the looters, don't we? The British are looting India, and I am going to shoot at least one Britisher when I grow up," she would have none of the non-violence talk from the Mahatma. As she grew up, she started hearing a lot about Netaji, and became very enamoured of him. Her chance to meet him and listen to his speech came only six years later when she was 16. Netaji Subhas Chandra Bose was speaking about liberating India. Unlike the Mahatma, Netaji urged everyone to take up arms and fight the British.
Rajamani was so impressed with his speech that when he asked the audience to donate, she removed all her gold and diamond jewellery and gave them to the Indian National Army. A young girl donating all her expensive jewellery did not fail to attract the attention of Netaji. On enquiry, he came to know that she was the daughter of one of the wealthiest Indians in Burma.
The very next day, Netaji arrived at her residence to return all the jewellery. He told her father, "Due to her innocence, she gave away all her jewellery. So, I have come to return it."
While her father smiled, an angry Rajamani said, "They are not my father's, they are mine. I gave all of them to you, and I will not take them back." So stubborn was the girl that Netaji could not but admire her determination. "You have the wisdom only Goddess Saraswathi has. Lakshmi (money) comes and goes but not Saraswathi. So I name you Saraswathi." Rajamani became Saraswathi Rajamani from that day onwards. Immediately, she urged Netaji to recruit her in his army. Rajamani and five of her friends became members of the Indian National Army the following day. Netaji asked them to work as spies for the INA. All the girls dressed themselves as boys and worked in the camps and houses of British officers. For the next two years, they were boy spies.
"As a boy, my name was Mani. We diligently listened to all the conversation the British officers had and later on, all five of us discussed the information we had collected, and then conveyed it to Netaji. Those were very exciting days," said Rajamani, the excitement coming through even in her feeble voice.
The exciting days included a brush with death too. The instruction to them was that if they were caught by the British, they should immediately shoot themselves. But before one girl could do that, she was caught. Rajamani decided to do the rescue act.



"I went to the den as a dancer, drugged the Britishers and rescued my friend. As we were running for our lives, a Britisher shot at my right leg. I ran with my leg bleeding. Both of us climbed onto a tree and sat there for three days. Only on the fourth day, we came down. Netaji was so happy with our bravery that he saluted us and congratulated us several times. I was given a medal by the Japanese emperor himself," recounted a proud Rajamani. Came the end of World War II. The Allies won the war, and Netaji decided to disband the INA. He asked all its members to return. Saraswathy Rajamani and her family gave away everything they had including the gold mines and made their way to India.
"Please don't ask what happened to us after we came back to India, and how we lived. I don't like to think or talk about it," Rajamani said firmly.
She closed her eyes for some time and then said in a low voice, "A hand that has only given things to people accepted money from the government a few days ago. I was in such dire straits that I could do only that."
She was referring to the money and the house donated to her by the Tamil Nadu government. Though she is very grateful to the chief minister, the very thought that what she accepted was charity, for the first time in her long life, troubled her.
"The CM was very nice. I went in my INA uniform, saluted her and said Jai Hind." But the tired woman gets all fired up when she starts talking about Netaji. "He was so great that he could see what would happen tomorrow. He would surprise you all the time by coming in different disguises. He believed in Swami Vivekananda's ideals, and Netaji was like God to all of us."
So strong is her love for Netaji even today that she and some other freedom fighters have been assembling in Madurai on Netaji's birthday for the last several years. "We stand in front of his statue and salute, then meditate. Once I was in the ICU after a heart attack. I thought I would not be able to go but I do not know how it happened, I could go out just in time to be there to salute Netaji. It was a miracle! In the case of Netaji, miracles do happen."
She put on the INA cap and said apologetically, "I am tired. Otherwise, I would have worn the dress for you too to see."
As we were ready to go, she stood up, saluted and said, Jai Hind! And, the handshake! It was not the handshake of a tired old woman; it was warm and very strong, exactly like the woman.

- Source Rediff.com
 

மொட்டு மலரும் ரோஜா - அழகால்
தட்டி பறிக்கும் மனதை
- சிவக்குமார்

Thought For The Day - Taking Charge Of Your Responses In Close Relationship

In relationships with your loved ones, when looking at the other, sometimes positive emotions are generated and sometimes negative. On the one hand, joy, love and happiness is generated on being with them; but then attachment, dependency and expectations are generated.  

 

In such situations, you are more focused on others and are always looking at the other person's behavior, you stop seeing yourself and being aware of your reactions and taking the responsibility for the responses that you create.  

 

You get frustrated when the other person does not meet your expectations. As you depend on them, if they don't act as you would like, if they don't reach home or call you at the time you would like; all this frustrates you. You radiate this energy to the other: "they are not doing what they should be doing," and so you feel frustrated and discontented.

All the while that you hold the other one responsible for your frustration, you are not in charge of your own reactions, because you have given power to the other to dominate your emotional world. It is there that you lose your freedom.   You lose your freedom because you give to the other, in the name of love, power over your own moods.   You allow the others' energy to enter your inner world and cause inside you   frustration, bad moods, irritation, sorrow and a mental and emotional dependence   where you are constantly thinking about where they are, what they have to do, what they have to say, where they have to go, and all this consumes a lot of your mental energy. Wanting to control the other and the frustration that it brings with it uses up a lot of emotional energy.

 

Never try to control other’s life e.g. some parents try to control their kids (life) even after their marriage and thus create lot of confusions. Instead of trying to change everyone, let us change ourselves to live a Happy Life as also allowing others!

Written by,

S. Murali

ஆவணங்கள் தொலைந்தால் எப்படி திரும்பப் பெறுவது?

• 
  1. இன்ஷூரன்ஸ் பாலிசி!
  
  யாரை அணுகுவது..?
  
  பாலிசியை விநியோகம் செய்த கிளையை.
  
  என்னென்ன ஆவணங்கள் தர வேண்டும்?
  
  முகவரிச் சான்று, புகைப்பட அடையாளச் சான்றின் நகல்களில் நோட்டரி பப்ளிக் சான்றொப்பம் இடப்பட்டவை மற்றும் பிரீமியம் செலுத்தியதற்கான ஏதாவது ஒரு ரசீது நகல்.
  
  எவ்வளவு கட்டணம்?
  
  ஆவணங்கள் தயாரிப்புக் கட்டணமாக ரூ.75 கட்ட வேண்டும். இது தவிர, கவரேஜ் தொகையில் 1,000 ரூபாய்க்கு 20 காசு வீதம் கவரேஜ் தொகைக்கு ஏற்ப கட்டணம் செலுத்த வேண்டும்.
  
  கால வரையறை:
  
  விண்ணப்பம் அளித்த 15 நாட்களுக்குள் நகல் ஆவணம் கிடைக்கக் கூடும்.
  
  நடைமுறை:
  
  நகல் பாலிசி கோரும் விண்ணப்பக் கடிதம் அளித்தால் அதற்குரிய இரண்டு ஆவணங்கள் தருவார்கள். அதில் ஒரு ஆவணத்தை 80 ரூபாய் பத்திரத்தில் டைப் செய்துகொள்ள வேண் டும். இன்னொரு ஆவணத்தில் பாலிசி தொலைந்து போனவிவரங்கள் கேள்வி பதில் வடிவில் கேட்கப்பட்டிருக்கும்; அதை பூர்த்தி செய்து நோட்டரி பப்ளிக் ஒப்புதலோடு, ஆவணங்களை இணைத்து தரவேண்டும்.
  
  
  2. மதிப்பெண் பட்டியல்! (பள்ளி மற்றும் கல்லூரி)
  
  யாரை அணுகுவது..?
  
  பள்ளித் தலைமை ஆசிரியர் மற்றும் மாவட்ட கல்வி அதிகாரி.
  
  என்னென்ன ஆவணங்கள் தர வேண்டும்?
  
  மதிப்பெண் பட்டியல் நகல், பள்ளி மாற்றுச் சான்றிதழ்,கட்டணம் செலுத்திய ரசீது.
  
  எவ்வளவு கட்டணம்?
  
  உயர்நிலைப் பொதுத்தேர்வு (10ம் வகுப்பு) ரூ.105. மேல்நிலை பொதுத்தேர்வு ( 2) பட்டியல் ரூ.505.
  
  கால வரையறை:
  
  விண்ணப்பம் செய்ததிலிருந்து 60 நாட்கள்.
  
  நடைமுறை:
  
  காவல் துறையில் புகார் அளித்து கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை என சான்றிதழ் வாங்கியபிறகு, முன்பு படித்த பள்ளி/நிறுவனத்தின் மூலம் விண்ணப்பம் வாங்கி அதை பூர்த்தி செய்து தாசில்தாரிடம் கையொப்பம் வாங்க வேண்டும். அந்த விண்ணப்பத்தோடு ஒரு கடிதம் மற்றும் இணைப்புகள் சேர்த்து மாவட்ட கல்வித்துறை அதிகாரிக்கு அனுப்ப வேண்டும். இந்த விவரங்களை அரசிதழில் வெளியிட்டு அதன் அடிப்படையில் அவர் பள்ளித் தேர்வுத்துறை இயக்குநருக்கு அனுப்புவார்.தனித் தேர்வர்கள் நேரடியாக தேர்வுத் துறை இயக்குநர் அலுவலகத்திற்கு அனுப்ப வேண்டும். பட்டம் மற்றும் அதற்கு மேற்பட்ட உயர் கல்விக்கு சம்பந்தப்பட்ட பல்கலைக்கழகங்களை அணுக வேண்டும்.
  
  
  3. ரேஷன் கார்டு!
  
  யாரை அணுகுவது..?
  
  கிராமப்புறங்களில் வட்டார உணவுப் பொருள் வழங்கு அலுவலர்; நகர்ப்பகுதிகளில் உணவுப் பொருள் வழங்குதுறை மண்டல உதவி ஆணையர்.
  
  என்னென்ன ஆவணங்கள் தர வேண்டும்?
  
  காணாமல் போன குடும்ப அட்டையின் நகல் அல்லது ஏதாவது ஒரு அடையாள அட்டை
  
  எவ்வளவு கட்டணம்?
  
  புதிய ரேஷன் கார்டு வாங்கும்போது ரூ.10 கட்ட வேண்டும்.
  
  கால வரையறை:
  
  விண்ணப்பம் அளித்த 45 நாட்களுக்குள் கிடைத்துவிடும்.
  
  நடைமுறை:
  
  சம்பந்தப்பட்ட அலுவலரிடத்தில் காணாமல் போன விவரத்தைக் குறிப்பிட்டு கடிதம் தந்து, அவர்கள் வழங்கும் விண்ணப்பத்தைப் பூர்த்தி செய்து தர வேண்டும். அவர்களின் விசாரணைக்குப் பிறகு புது குடும்ப அட்டை அனுப்பி வைக்கப்படும்.
  
  
  4. டிரைவிங் லைசென்ஸ்!
  
  யாரை அணுகுவது?
  
  மாவட்டப் போக்குவரத்து அதிகாரி.
  
  என்னென்ன ஆவணங்கள் தர வேண்டும்?
  
  பழைய லைசென்ஸ் நகல் அல்லது எண்.
  
  எவ்வளவு கட்டணம்?
  
  கட்டணம் ரூ.315 (இலகுரக மற்றும் கனரக வாகனம்).
  
  கால வரையறை:
  
  விண்ணப்பம் செய்தபிறகு அதிகபட்சமாக ஒரு வாரம்.
  
  நடைமுறை:
  
  காவல் துறையில் புகார் தெரிவித்து, அவர்களிடம் திமிஸி ( ழிளிழி ஜிஸிகிசிணிகிஙிலிணி ) சான்றிதழ் வாங்கியபிறகு மாவட்டப் போக்குவரத்து அதிகாரிக்கு விண்ணப்ப மனு கொடுக்க வேண்டும்.
  
  5. பான் கார்டு!
  
  யாரை அணுகுவது?
  
  பான் கார்டு பெற்றுத் தரும் அங்கீகரிக்கப்பட்ட ஏஜென்டுகள் அல்லது வருமான வரித்துறை.
  
  என்னென்ன ஆவணங்கள் தர வேண்டும்?
  
  பாஸ்போர்ட் சைஸ் புகைப்படம் இரண்டு, அடையாளச்சான்று மற்றும் முகவரிச் சான்று நகல்கள்.
  
  எவ்வளவு கட்டணம்?
  
  அரசுக்குச் செலுத்த வேண்டிய ரூ.96 ரூபாய். கால வரையறை: விண்ணப்பித்தப் பிறகு 45 நாட்கள்.
  
  நடைமுறை:
  பான் கார்டு கரெக்ஷன் விண்ணப்பம் வாங்கி அதில் தேவையான விவரங் களைக் குறிப்பிட்டு விண்ணப்பிக்க வேண்டும். 
  
  
  6.பங்குச் சந்தை ஆவணம்!
  
  யாரை அணுகுவது..?
  
  சம்பந்தப்பட்ட நிறுவனத்தின் பதிவாளர்.
  
  என்னென்ன ஆவணங்கள் தர வேண்டும்?
  
  காவல் துறை சான்றிதழ், பங்கு ஆவணத்தின் நகல் அல்லது ஃபோலியோ எண். 
  
  எவ்வளவு கட்டணம்?
  
  தனியாக கட்டணம் கட்டத் தேவையில்லை; ஆனால்,பங்குகளின் சந்தை மதிப்பிற்கு ஏற்ப முத்திரைத்தாள் கட்டணம் செலுத்த வேண்டும்.
  
  கால வரையறை:
  
  விண்ணப்பித்த 45 நாட்களிலிருந்து 90 நாட்களுக்குள்.
  
  நடைமுறை:
  முதலில் சம்பந்தப்பட்ட நிறுவனத்திற்கு கடிதம் எழுதவும். இதன் அடிப்படையில் காவல் துறையில் புகார் அளித்து சான்றிதழ் வாங்க வேண்டும். பங்குகள் மதிப்பிற்கு ஏற்ப நிறுவனம் குறிப்பிடும் தொகைக்கு முத்திரைத்தாளில் ஒப்புதல் கடிதம் தர வேண்டும். சில நிறுவனங்கள் செய்தித்தாள்களில் விளம்பரம் வெளியிட வலியுறுத்தும்.
  
  
  7.கிரயப் பத்திரம்!
  
  யாரை அணுகுவது..?
  
  பத்திரப்பதிவு துறை துணைப் பதிவாளர்.
  
  என்னென்ன ஆவணங்கள் தர வேண்டும்?
  
  காவல் துறை கடிதம், பத்திரிகையில் வெளியிடப்பட்ட விளம்பரம், யாரிடமும் இருந்து ஆட்சேபனை வரவில்லை என்பதற்கான நோட்டரி பப்ளிக் ஒருவரின் உறுதிமொழி, சர்வே எண் விவரங்கள்.
  
  எவ்வளவு கட்டணம்?
  
  ஆவணக் கட்டணம் 100 ரூபாய்.இது தவிர, கூடுதலாக ஒவ்வொரு பக்கத்திற்கும் 20 ரூபாய்.
  
  கால வரையறை:
  
  ஒரு சில நாட்களில் கிடைக்கக்கூடும்.
  
  நடைமுறை:
  
  கிரயப் பத்திரம் தொலைந்த பகுதியில் உள்ள காவல்நிலையத்தில் புகார் அளித்து அவர்களிடமிருந்து சான்றிதழ் வாங்க வேண்டும். தொலைந்த விவரம் குறிப்பிட்டு பத்திரிகையில் விளம்பரம் செய்ய வேண்டும்.இதற்குபிறகு சார்பு பதிவாளர் அலுவலம் செல்ல வேண்டும்.
  
  
  8.டெபிட் கார்டு!
  
  யாரை அணுகுவது..?
  
  சம்பந்தப்பட்ட வங்கியின் கிளை மேலாளர்.
  
  என்னென்ன ஆவணங்கள் தர வேண்டும்?
  
  கணக்குத் தொடர்பான விவரங்கள்.
  
  எவ்வளவு கட்டணம்?
  
  ரூ.100.
  
  கால வரையறை:
  
  வங்கியைப் பொறுத்து ஓரிரு நாட்கள் அல்லது அதிகபட்சம் 15 நாட்கள்.
  
  நடைமுறை:
  
  டெபிட் கார்டு தொலைந்தவுடன் அந்த வங்கி வாடிக்கையாளர் சேவை மையத்திற்கு தகவல் தெரிவித்து, அதன் மூலம் மோசடியான பரிவர்த்தனைகள் நடக்காதவாறு தடுக்க வேண்டும். அதற்குப் பிறகு சம்பந்தப்பட்ட கிளைக்கு கடிதம் மூலம் தெரியப்படுத்தி புது டெபிட் கார்டு வழங்குமாறு கோர வேண்டும்.
  
  
  9. மனைப் பட்டா!
  
  யாரை அணுகுவது?
  வட்டாட்சியர்.
  
  என்னென்ன ஆவணங்கள் தர வேண்டும்.?
  
  நகல் பட்டா கோரும் விண்ணப்பம்.
  
  எவ்வளவு கட்டணம்?
  
  ரூ.20.
  
  கால வரையறை:
  
  ஒரு சில நாட்களில் கிடைக்கக்கூடும்.
  
  நடைமுறை:
  
  முதலில் தாசில்தாரிடம் மனு தர வேண்டும். அவர் பரிந்துரையின் பேரில் கிராம நிர்வாக அதிகாரி (வி.ஏ.ஓ.), வருவாய் ஆய்வாளரிடம் ஒப்புதல் பெற வேண்டும்.இதன் அடிப்படையில் தாசில்தார் அலுவலகத்தில்விண்ணப்பித்தால் நகல் பட்டா கிடைத்துவிடும்.
  
  
  9.பாஸ்போர்ட்!
  
  யாரை அணுகுவது?
  
  மண்டல பாஸ்போர்ட் அலுவலகங்கள்.
  
  என்னென்ன ஆவணங்கள் தர வேண்டும்?
  
  காவல் துறை சான்றிதழ், பழைய பாஸ்போர்ட் நகல், 20ரூபாய் முத்திரைத்தாளில் விண்ணப்பம்.
  
  எவ்வளவு கட்டணம்?
  
  ரூ.4,000.
  
  கால வரையறை:
  
  இந்தியாவில் தொலைத் திருந்தால் 35லிருந்து 40 நாட்கள்; வெளிநாட்டில் தொலைத்திருந்தால் அதிக காலம் எடுக்கும்.
  
  நடைமுறை:
  பாஸ்போர்ட் தொலைத்த பகுதியில் உள்ள காவல் துறையில் புகார் அளித்து கண்டு பிடிக்கப்படவில்லைஎன்கிற சான்றிதழ் வாங்க வேண்டும். 20 ரூபாய் முத்திரைத்தாளில் தொலைந்த விவரங்களை பதிவு செய்துகொள்ள வேண்டும். இவற்றில் நோட்டரி பப்ளிக் ஒருவரின் கையெழுத்து பெற்று மண்டல பாஸ்போர்ட் அலுவலகத்தில் விண்ணப்பிக்க வேண்டும். அதன் அடிப்படையில் அவர்கள் விசாரணை மேற்கொண்டபிறகு நகல் பாஸ்போர்ட் அனுப்பி வைத்துவிடுவார்கள்.
  
  
  10. கிரெடிட் கார்டு!
  
  கிரெடிட் கார்டு தொலைந்ததும் உடனடியாக வாடிக்கையாளர் சேவை மையத்துக்கு தகவல் அளித்து பரிவர்த்தனைகளை நிறுத்த வேண்டும்.
  
  யாரை அணுகுவது?
  
  நிறுவனத்தின் வாடிக்கையாளர் சேவை மையம்.
  
  என்னென்ன ஆவணங்கள் தர வேண்டும்?
  
  தொலைந்துபோன கிரெடிட் கார்டு தொடர்பான விவரங்கள்.
  
  எவ்வளவு கட்டணம்?
  
  ரூ.100 (நிறுவனத்துக்கேற்ப வேறுபடும்).
  
  கால வரையறை:
  
  15 வேலை நாட்கள்.
  
  நடைமுறை:
  தொலைந்த கார்டுக்கு மாற்றாக வேறு கார்டு அளிக்கக்கோரினால் பதினைந்து வேலை நாட்களுக்குள் உங்களுக்கு அனுப்பி வைத்துவிடுவார்கள். அடையாளச் சான்று காண்பித்து வாங்க வேண்டும்.
  
  
  Source: Dinakaran daily News Paper

The Relationship Between Virtues And Vices

When we are internally strong, our nature characteristics and skills are reflected, from inside us to the outside, to everyone we interact in, in the form of virtues. If we are internally weak, those same traits emerge and radiate as vices. Vices are just qualities or virtues that have lost their focus and strength. 

 

For e.g. if we take the quality of love - when a strong soul radiates love, it is unlimited and without any conditions. Such a soul respects and has good wishes for everything and everyone and under all circumstances, irrespective of whether love and respect is coming from the other side or not. When a weak soul radiates love, he/she tends to restrict the love to limits e.g. the love would vary from person to person and from situation to situation. In a sense, if spiritual might (strength) and spiritual light (understanding or knowledge) are taken away from the virtues, they get transformed into the six vices, which make us spiritually unhealthy or weak: 

Ego - developing an image of the self that is false, temporary or imaginary.
Greed - finding short term fulfillment by acquiring material goods, a role in society or money or through the physical senses - eyes, tongue, ears, etc.
Attachment - finding security by developing a feeling of possessiveness over loved ones and material objects.
Lust - using excessive satisfaction through the senses as a means of fulfillment.
Anger - the feeling of hatred and revenge when any of the other vices are threatened or being taken away from us.
Laziness - becoming inactive on a spiritual, physical or mental level.

 

Relation = Life ; Life = Relation . It is very easy to spoil a relation, but to maintain the relation, we have to do lot of adjustments! That is the Law of Life.

Wriiten by

S. Murali

Muscat